Timeless

 O Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα ή αλλιώς Φρανκ Σινάτρα γεννήθηκε 12 Δεκεμβρίου 1915 και ήταν δημοφιλής Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός. Συχνά χαρακτηρίζεται ως ο σπουδαιότερος Αμερικανός τραγουδιστής του 20ού αιώνα, συμβολική μορφή της αμερικανικής κουλτούρας και ίνδαλμα για τις υπερενθουσιώδεις νεαρές θαυμάστριές του που έμειναν γνωστές στην ιστορία ως bobby soxers. Του απονεμήθηκαν συνολικά έντεκα βραβεία Γκράμι, μεταξύ αυτών και το βραβείο για τη συνολική προσφορά του. Ως ηθοποιός απέσπασε το βραβείο Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι 1953, ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο δραματικό έργο Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι, 1955. Η έντονη και περιπετειώδης προσωπική ζωή του τοποθετήθηκε συχνά στο προσκήνιο, ειδικότερα η διασύνδεσή του με προσωπικότητες της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος.

Το 1960 ίδρυσε μαζί με τον Ντιν Μάρτιν τη δισκογραφική εταιρεία Reprise Records. Ως ηθοποιός εμφανίστηκε σε 58 ταινίες, τόσο σε μιούζικαλ όσο και σε καθαρά ερμηνευτικούς ρόλους χωρίς να τραγουδά. Κατά τη δεκαετία του '50 και του '60 υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής πρωταγωνιστής και εν γένει ένας από τους λίγους που κατάφεραν να γίνουν εξίσου επιτυχημένοι στον κινηματογράφο και το τραγούδι. Ενώ η τελευταία συναυλία του πραγματοποιήθηκε το 1995.

Είχε τρία παιδιά από την πρώτη του σύζυγο, Νάνσι Μπαρμπάτο. Έκανε τρεις επιπλέον γάμους με την Άβα Γκάρντνερ, η οποία είχε κάνει έκτρωση όταν ήταν παντρεμένη με τον τραγουδιστή, τη Μία Φάροου και τη Μπάρμπαρα Μαρξ που ήταν μαζί μέχρι το θάνατο του. Ο γάμος του με τη Μία Φάροου ήταν τόσο ξαφνικός που δεν μπόρεσε να παραστεί κανείς. Ούτε καν τα παιδιά και οι στενοί τους φίλοι. Οι δημοσιογράφοι αναστατώθηκαν. Έμαθαν την είδηση από τα ραδιόφωνα και ξεκίνησαν αμέσως για το Λας Βέγκας, αλλά η απεργία πέντε αεροπορικών εταιριών τούς καθήλωσε στα αεροδρόμια. Όταν, τελικά, έφθασαν, έμαθαν ότι οι νεόνυμφοι είχαν φύγει με το ιδιωτικό αεροπλάνο του Σινάτρα. Οι μοναδικές μαρτυρίες από το αστραπιαίο γεγονός είναι οι φωτογραφίες που τράβηξε η πολιτεία του Λας Βέγκας ύστερα από τον γάμο, στην κοπή της γαμήλιας τούρτας, παρουσία του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου.

Ο Φρανκ Σινάτρα πέθανε στο Λος Άντζελες, από ανακοπή καρδιάς τον Μάιο του 1998, μετά από παρατεταμένη περίοδο προβλημάτων υγείας σε ηλικία 82 ετών. Λίγες ώρες αργότερα τα φώτα στο Empire State Building της Νέας Υόρκης θα γίνονταν μπλε, προς τιμήν του, λόγω των γαλάζιων ματιών του. «Θα ήθελα να με θυμούνται σαν έναν άνθρωπο που είχε μια υπέροχη ζωή, καλούς φίλους, όμορφη οικογένεια – και δεν νομίζω ότι θα ήθελα να ζητήσω κάτι περισσότερο από αυτά» είχε πει.

Δυσκολευόταν να ελέγξει τον εαυτό του

Ο Sinatra είχε κατηγορηθεί πολλές φορές πως δεν μπορούσε να ελέγξει τα νεύρα του. Το 1962, στο Χονγκ Κονγκ, ένα πρόβλημα στον φωτισμό της συναυλίας του, ήταν η αφορμή να καταστρέψει μέσα στον θυμό του τα πάντα στο καμαρίνι και τη σουίτα του στο ξενοδοχείο όπου διέμενε. Όταν όμως έπινε πολύ, τα πράγματα γίνονταν ακόμα χειρότερα και σε μια από τις πολλές εκρήξεις του, είχε κομματιάσει μια τζαμαρία σε εμπορικό κέντρο, οδηγώντας πάνω της ένα αμαξάκι για γκολφ. Φυσικά δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για τίποτα.

Όπως κάθε γονιός, έκανε τα πάντα για να απελευθερώσει τον γιο του όταν είχε απαχθεί. Δύο μικροαπατεώνες, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τον μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό του Sinatra απαγάγοντας τον 19χρονο γιό του και ζητώντας λύτρα. Οι απαγωγείς ήταν τόσο ερασιτέχνες που είχαν ξεχάσει να βάλουν βενζίνη στο βαν τους, ζητώντας δανεικά από το θύμα τους! Το FBI τους κυνήγησε λυσσαλέα από την πρώτη στιγμή, ενώ ο Sinatra φρόντισε, παρότι του ζητήθηκαν «μόνο» $240.000, να τους προσφέρει ένα εκατομμύριο καθιστώντας σαφές πως θα κάνει τα πάντα για να ελευθερώσει το παιδί του. Τελικά, παρότι η ανταλλαγή έγινε και οι απαγωγείς πληρώθηκαν το αστρονομικό ποσό, οι τύψεις οδήγησαν τον έναν από αυτούς να παραδοθεί μετά από μερικές μέρες, «καρφώνοντας» στη συνέχεια και τους υπόλοιπους. Ο Sinatra αγόρασε από ένα ολόχρυσο ρολόι, σε κάθε πράκτορα του FBI που βοήθησε στην επιστροφή του γιου του, για να τους ευχαριστήσει. Ο Frank είχε μεγάλη αδυναμία στο γιο του, που ακολούθησε κι αυτός καριέρα στο τραγούδι.

Είχε συλληφθεί για αποπλάνηση

Το 1938, σε ηλικία μόλις 23 ετών, ο Frank Sinatra, που πάντα είχε μεγάλη αδυναμία στις γυναίκες, συνελήφθη για αποπλάνηση, καθότι τα χρόνια εκείνα ένα αντρόγυνο απαγορευόταν να έχει σεξουαλικές επαφές εκτός γάμου, με τη φωτογραφία της σύλληψής τους να παραμένει μέχρι σήμερα ένα ιστορικό κειμήλιο. Το αδίκημα μετατράπηκε αργότερα σε αυτό της μοιχείας, καθότι η συγκεκριμένη κυρία αποδείχτηκε πως ήταν ήδη παντρεμένη.

Ποτέ δεν παραδέχτηκε τις σχέσεις του με τη μαφία

Παρά τις έντονες φήμες και την ενδελεχή έρευνα του FBI, ποτέ δεν αποδείχτηκε κάποια σύνδεση μεταξύ αυτού και της μαφίας. Βέβαια είναι γενικά παραδεκτό σήμερα πως όταν ο Sinatra θέλησε να σπάσει το δισκογραφικό του συμβόλαιό του με τον Tommy Dorsey, είχαν βάλει το χέρι τους «ανώτερες» δυνάμεις, ενώ φράσεις του καλλιτέχνη όπως το περίφημο «θα προτιμούσα να είμαι νονός της μαφίας παρά Πρόεδρος των Η.Π.Α.» δεν βοηθούσαν το προφίλ του και μάλλον έριχναν λάδι στη φωτιά. Μια από τις πιο γνωστές σχετικές ιστορίες αναφέρει ότι στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο υπαρχηγός της «φαμίλιας Genovese», Willie Moretti, τον «βοήθησε» να λύσει το συμβόλαιο συνεργασίας που είχε με την μπάντα του Tommy Dorsey, εκβιάζοντας τον αρχιμουσικό.

Είχε δεσμό με την Marilyn Monroe

Ο δεσμός τους κράτησε λίγο - μερικούς μόνο μήνες του 1961. Ο Sinatra, πάντως, έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του προκειμένου να παρευρεθεί στην κηδεία της Monroe έναν χρόνο αργότερα, παρότι αυτή ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο. Όπως, μάλιστα, έχει καταγραφεί από διάφορους βιογράφους του, ο Sinatra αποπειράθηκε να δωροδοκήσει κάποια άτομα από την ασφάλεια για να του επιτραπεί η είσοδος, χωρίς όμως η προσπάθειά του αυτή να στεφθεί εν τέλει από επιτυχία.

Ο Σινάτρα ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό του Χόλιγουντ Αβά Γκάρντνερ από το 1951 ως το 1957. Ήταν ένας ταραγμένος γάμος, με πολλούς δημόσιους τσακωμούς. Ο Sinatra συνέχισε να νοιάζεται για αυτήν και έμειναν καλοί φίλοι μέχρι το τέλος, ενώ μέχρι το 1976 εξακολουθούσε να ασχολείται με τα οικονομικά της. Ο Φρανκ τραβούσε τις γυναίκες σαν μαγνήτης, ο τρόπος που φερόταν, που ντυνόταν και το στυλ του τον έκανε αρκετά ελκυστικό, γι΄αυτό έμεινε ως μεγάλος εραστής που ταυτόχρονα λάτρευε τις γυναίκες.

Θάλεια Κωνσταντίνου